Sevdanın rengi uçmuş gözlerin terazisinde
Beni sana kul köle eden ayrılık değil mi?
Kandıkça şaşkın gözlerim yalancı çehrelere
Başlayan şu sevdanın sonu ayrılık değil mi?
Kavuşunca sakın biter sanma ayrılık
Vuslatlar bile hasretten ayrılık değil mi?
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Hani Abdurrahim Karakoç merhum, Hasan'a Mektup şiirinde diyor ya; "Manalar ipekten incedir amma, Kelimeler biraz kalınca Hasan" diye.. bu şiir bana onu hatırlattı.
Neden?
Çünkü vuslatın aslında hasretten ayrılmak olması gibi; dünyanın gurbet, ölümün vuslat olması gibi ince manalar var ama şiirsellik açısından zayıf. Şair ilk kıtada hece ölçüsü ile başlamış sonra serbeste dönmüş daha doğrusu ölçüyü tutturamayınca dönmek zorunda kalmış.
"ayrılık değil mi" ifadeleri redif olmuş, uyak yok. Bir garip şiir olmuş vesselam.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta