Verildi elime ayrılık cüzdanı
şahidimdi çünkü sonbahar rüzgârı…
Etini kadrana asmış zaman
dirhem dirhem satmakta.
Damlayan kan kanun gibi…
El aman!
Ki bütün yalnızlıkların katli
bir imzaya bakmakta.
Yakamda gül cesetleri…
Atamam!
Kutlanırken resmi ayrılıklar
kadehe dökülmez bu kan
yaralar patlatılmadan…
ve tamam!
Asima AzraKayıt Tarihi : 25.6.2006 14:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
yıkar mı sandın beni bu yalancı ayrılık... A.KAYA
bir imzaya bakmakta.
Yakamda gül cesetleri…
kaleminiz kuvvetli
çok net ifafeler etmişsiniz ayrılığın tarifini
mutlu kalmanız dileyiyle
şiire gelince:
bayıldım!
şahidimdi çünkü sonbahar rüzgârı…
Asima harikasın diyorum başka bir şey demiyorum...
yaşadığım her günün diyetindeyim
çok düşük kalorili…
Vurdun vuralı,
bir tekme de ben çarptım şemailime
kırıldı kemikleri…
Gittim gideli,
dönmemeye yemin etti ayaklarım
bir adım olsun geri…
Oldum olası,
karanlıktı gülüşlerimin odası
girdin de ne fark etti?
Şimdi büsbütün elektrikler gitti siirinle tanidim.. her imge fetafora dönüyor siire akicilik katiyor... el aman demek istemiyorum... yinde cok güzel yaziyorsun.. her sabah suyun karsi yakasindan siirlerini okumak keyif veriyor saol sair yürekli sairim.. sevgi her daim seninle olsun
TÜM YORUMLAR (8)