Ayrılık Çok Zor Be Gülüm

Dört duvar arasında sigaramı yudumlarken,
Birden sen geldin aklıma,
Yapıştım hemen telefona,
Yazdım numaranı, tam seni arayacakken,
Aklıma geldi birden ayrıldığımız.
O an düşürdüm elimden telefonu,
Ellim ayağım titredi, başım döndü,
Kaybettim benliğimi,
Azrail zannettim sensizliği.

Yürüdüm saatlerce üstadın kaldırımlarında,
Aradım ama bulamadım seni karanlık sokaklarda.
Caddelerde sensizlik vardı,
Gökyüzünü koca bir hüzün kaplamış gibi
Binaların rengi biraz solmuş sanki.
Sordum seni Mevlana'nın diyarına
Cevap veren olmadı
Bu sefil insana.

Koştum da koştum uçsuz bucaksız bozkırda
Denk gelmedin, şu sefil insana.
Farkım kalmadı Fuzuli'nin Mecnun'undan
Böyle sürüp gidecek ömrüm
Ayrılık çok zor be gülüm...