Ayrılık çırpıntısı
Bir kanser virüsü gibi kemiriyor içimi, ayrılığın ezintisi..
Iğlım ığlım tükendikçe ben, sen çoğalıyorsun içimde.
Nasıl büyür, nasıl çoğalırsa şehir...
Ve nasıl bir depremle çökerse her şey...
İşte öyle çöküyor kalesi bedenimin...
O şimdi ne yapıyor
şu anda, şimdi,şimdi?
Evde mi, sokakta mı,
çalışıyor mu, uzanmış mı,
ayakta mı?
Kolunu kaldırmış olabilir,
Devamını Oku
şu anda, şimdi,şimdi?
Evde mi, sokakta mı,
çalışıyor mu, uzanmış mı,
ayakta mı?
Kolunu kaldırmış olabilir,
bu güzel duygusal yazıya alkışlar dost
Yazı içinde o kadar güzel betimlemeler var ki içimden bir ses keşke 'şiir' olsa diyor..
Tebrik ediyorum...
Ne yazıkki böyle gidişlere dur diyemiyoruz..
Güzel bir kalemden güzel bir yazı...
Tebrikler...
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta