Aşkın özürlüsü Şiiri - Servet Balıbey

ben de bilseydim inan girişmezdim sevdaya
çiğnemezdim dostları hiç takmazdım kafaya
gönül işi değilmiş yiğitlik mi hiç değil
gönüller bir olsada hayat girer ortaya

sen bir deli cilveli ben bir aşık ilgili
sen doyumsuz şımarık ben peşinde sevgili
koştur koştur yürümez sevda nazla gidemez
aşık usanır yarim seven bunu bilmeli

sen aşkın özürlüsü şu ömrümün törpüsü
ben şairim dertlisi duyguların köprüsü
hazır hiç ağlamadan gemileri yakmadan
geri dönelim yarim gözleri ağlatmadan

keramet yokmuş bildim ayrılık büyük nimet
insanı elem yıkar, huzursuzluk alamet
aile vefa bilir fedayı esas bilir
dünyaları isteyen yuva mı kurabilir

iste canımı iste vereyim tek nefeste
gel de, yürü ardımca geliyorum gör işte
sen keyfinin kahyası ben başının belası
olamam ey sevdiğim ben gidiyorum işte