benim mavi denizime
ne zaman ürkek ceylanlar gibi
girmeyi düşünüyorsun?
su çırpıntıları okşasa yüzünü
umutla dönsen yeniden köyüne
kırgın yürekler döner
kırık bilekler biter
kuşlar su içer
ama ayrılık bu ceylanım
insanlık biter bu bitmez
kan akar ırmaklar, tarih silinmez
çağlardan çıkmaz kan izi
sen yine de
gir benim mavi denizime
ağlaşalım sırtsırta
dizdize.
(20 Nisan '98, istanbul)
Ethem VayvaylıKayıt Tarihi : 10.1.2002 14:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!