Ayrılık Bu... Şiiri - Hüseyin Cayıklı

kalanla....sana kalan...avutmak zorundadır kalbimizi.ne çok yapılacak iş var oysa...gidilecek ülkeler var..bana söz verdiğin gibi değildi bu gitmen...ne havaalanları kaldı geride nede seni bekleyen...bana.biliyorum bir aşk var başka bir ülke başka coğrafya...
şimdi uzak bir kenttesin,
sabahları elim acıyor yokluğunu sararken...
işkenceler yükseliyor
darağcında insanlar tükeniyor...
yaşamlar bitiyor
sen gidiyorsun...
bugun ilk defa kendine yabancı kalmış benliğimle konuştum...çok soğuktu biraz sadist...aşk bu ihtiras kavramlarıyla kuşatmış geceyi askerleri...ben direniyorum bu yalnızlığa...gece soğuk oysa...istanbul her zaman ki gibi güzel...bugun burada zaman kavramı yok insanlar yok...ayrılık bu kimseye acımadan gelen bir katil gibi...sadece adı soğuk...ayrılık işte ne sana nede bana kolay sadece suçlamak birbirimizi...olup biten bir kavram kargaşası hayat...
ve sen bütün güzelliklerini yalan bir hikaye ile anlatmak zorundasın
senin bütün özgeçmişin bu...
şimdi bütün yaşamlarını pazar ortasında satanlar gibi..
biraz daha kararıyor şehir...
Alabildiğine güzel yaşamak...
sevişmek her daim bir kavgada...
ölmek bazen
bu kadar çirkinliğin arasında seni düşünmek

saat sabahın beşi olmuşken...