Ayrılık Böyle Olurmuş Demek

Ayrılık Böyle Olurmuş Demek

Dünyalar böyle yıkılırmış demek?
Ayaklarının altında depremler olurmuş,
Severken ayrılmak böyle olurmuş demek.

Bağrında güneşin kor alevi sevginle yanarken,
İceberglerin yüzdüğü ayrılık denize atarmış seni kader.
Şimşekler, yıldırımlar, fırtınalar viran edermiş beynini.
Adımların şaşırırmış nereye gideceğini.

Ne yapmak istediğimi bilmiyorum şimdi.
Uzayın boşluğunda mı savruluyorum nedir?
Mutluyum, acı mı çekiyorum, oyalanıyor muyum?
Bugün günlerden ne? İşlerimi tamamladım mı ben?

Düşünüyorum ama beynim kafamın içinde mi?
Ya kalbim? Çarptığını duyuyorum ama yerinde mi?
Sen hayatımdan giderken onları benden almadın mı?

Ben nerdeyim? Ne yazıyorum?
Ne demek istiyorum, bilmiyorum.
Adım ne benim? Kendimde miyim?
Ne yapacağım, bilmiyorum.

Belki bir umut diyorum yine de.
Bir umut! Belki bir gün sürpriz yaparsın bana.
Her şey rüyaydı dersin.
Belki yeniden başlarım yaşamaya.
Belki kim ve nerde olduğumu anlarım.

Olamaz mı? Bir gün elinde güller olamaz mı?
Olamaz mısın? Bir gün kapımda duramaz mısın?
Biz ne günler, neler paylaştık birlikte.
Yapamaz mısın? Bu acıyı benimle paylaşamaz mısın?

Yollarını bekliyorum ama bitmiyor o yollar.
Aşkın yüreğimde gün geçtikçe soluyor.
Gözlerim ufka bakarken seninle doluyor.
Büyüttüğüm o aşkın ölüyor.
Bekliyorum. Aşkı soldurmadan yaşatmanı.
Bekliyorum bu acıyı sonlandırmanı.
Sen gelmezsen, aşkın gibi ben de,
Gün geçtikçe solup, öleceğim.
Sen dönmezsen, ben de
Senin gibi bu şehirden gideceğim.
Ama hayat bitmedikçe,
beni bir daha göremeyeceğin diyarlara göç edeceğim.

Sen beni sevmesen de,
Sen bana gelmesen de,
Ben ömrümce ve mahşerde,
Sadece seni bekleyeceğim.

23 Şubat2005
17,16