Ayrılık Ayini Şiiri - Hasan Hüseyin Öz

Bir kadın geçiyor
sarı yaprağın içinden
Bir kadın cenaze gibi geçiyor
içinden sarı yaprağın
Bir kadın geçiyor

Sen olmalısın yarı bilinçli sağrılara beni bırakan
Gözlerin miydi sarı yaprakların içinde yüzen
Ve bir kadın hafif sarı geçiyor
sarı yaprağın içinden

soluk bir yüz, kaç gecedir zaman
uykularım sarıya boyandı
sarı korkularla öptü
dudaklarımdan bir kadın

duvarlar üstüme üstüme geliyor
uçuk benizli çocuklar gibi geliyor
sarı bakışlar gibi acımasızca geliyor
ve bir mezar sımsıcak geliyor.
bir kadın mezarların içinden
sarılar giymiş geçiyor

Nedir bu hayatın içindeki sarı
Ölüm mevsimi mi beni bekleyen
Yoksa ayrılık azabı mı bu çektiğim
Kim sarıya boyadı kıvrımlarını beynimin
Ve bir kadın sapsarı geçiyor
yeşil yaprağın içinden

Bir kadın geçiyor
sarı yaprağın içinden
Bir kadın cenaze gibi geçiyor
içinden sarı yaprağın
Bir kadın sarılarla geçiyor
mezarların içinden
ve yeşil yaprağın içinden
bir kadın sapsarı geçiyor
bir kadın hafifçe solgun geçiyor

II
Dehlizler içinde bağırıyor bir kadın
Atlar toynaklarıyla acıtıyor kanımı
Uzun soluklu sevdadan artakalan
Bir kadın dehlizler içinde bağırıyor

Gördüm kıvranan bir hayaleti
Bir Cuma seni gördüğüm gibi
Gözlerin gizlemişti ellerini
Ne kadar sendin ne kadar sen değil
kıvranan bir hayaleti gördüm…

sen değildin, annemin elleriydi beni saran
med-cezir akşamlarda soluduğum
ne kadar yalvarsam da gelmedin ya
annemin elleriydi, sen değildin beni saran

geceydi, gelincikti düşen durgun göle
ay ne kadar da titremişti bir bilsen
ayrılıktı anladım bu soluksuz yaşadığım
geceydi, durgun göle düşen gelincikti