Ayrılık ateşi Şiiri - Latife Yalnız

Ayrılık ateşi öyle acı öyle acıki
Yüreğime düştü
Yanan tüm bedenim
Yangın yüreğimden başladı
Ciğerime sıçradı
Kimliği belirsiz bir insandı
Yangını başlatan
Yüzünü kısaca gördüğüm
Ama ömrümü ömrüne verdiğim
Aşırı derece sevdiğim
Bir görünen bir kaybolan
Göründüğünde dünyaları bana veren
Iste bu ateşi yakıp giden
Üstüne üstlük körüklüyen
Hemde benim katilim
Yaktı heryeri küle çevirdi
Bir yudum su vermedi
Harap etti
Arkasını döndü gitti
Acımadı
Memnun bile oldu
Böylemi olackti
Benim küçük kalbim
Ask ateşi ilemi yanacaktı
Söndürsün biri bu yangını
Su atsın üstüne
Közlerin
Dayanamıyorum artık
Söndürün nolur yanıp bitiyorum
Bir çiçek gibi solup gidiyorum
Sevdiğim gel nolur
Ben ölüyorum