Ayrılık Aşkın Çiçeği Şiiri - Atilla Güler

kandırılmış saatlere kazındı kızılı
ayrılık rüzgarlarından süzülen
sefil yaşamların

aslolanın ne olduğu
asla bilinmedi
yürekler gelip gittikçe
sahte sığınmalarda

neonlarda parlayan bir ismin
yanardönerliğinde
seyrüsefer halinde vurdu
her sesleniş

dalından koparılan gülün
kokusunda dağıldı
ekşiyen ilişkilerin
vıcık vıcık yapışkanlığı

içime sığmayan bir kabullenemeyişin
ortasından sıktım
ardı ardına sövüldü
okundu lanetler sayısız

sokağın bir ucundan diğerine seğirtti
kara melek/elinde tırpanı
yakalanan bir ömür daha yitti
titrek adımların biçare yalnızlığında

ayrılık çalınca kapıyı dursuz duraksız
ne hoş kalındı
ne de hoşça söylendi sözler
buğulu gözlerin öfkesiyle

elinden çalınan zamanın
eksikliğini koyup yüreğe
veryansın edildi
sahte dillenişlere

bu değil aşk/bu değil sevmek gönülden
sevdinmi öyle bir seveceksin ki
vurdunmu yüreği bir kerede
vuracaksın tam on ikiden

geçitlerden sızan kara ışık olmayacak eline bulaşan
oysa…yazık ki…şimdi
ayrılık
aşkın
renksiz
çiçeği

çamurlarında sürünüyor
aşk denilen sahte hissedişler
kaldırımların
her elde bir çiçek
kokusundan eser yok yüreklerin

03.08.2006