Ayrılık aşikâr olsa da. Şiiri - Ahmet Ku ...

Girdabına düştüm çaresizliğin,
gümüşten gecelere düşler adarken,
Gökyüzünden aldım yıldızları,
Güz gülleri ile bezeyip kapına geldim.
Girdabına düştüm çaresizliğin.

İçtim yokluğunun her anını kanarcasına,
İrkildim sensizliğin sessizliğinde.
İçime bir ateş gibi düşen bu sevda,
İlk akşamdan yakarken yüreğimi delice,
İçtim yokluğunun her anını kanarcasına.

Zahiri gülücükler sırıttı dudağımda,
Zehirden damlalarını görmedin gözlerimin.
Zifri karanlığından çıkıp bir akşamın,
Zindanına girdim umutsuzluğun.
Zahiri gülücükler sırıttı dudağımda.

Lâyık değilim biliyorum, ömrünün gül çağına.
Leylânın çölü mecnunun,
Lâvanta kokuları saçlarının olsun.
Lânetli geceler benim.
Lâyık değilim, biliyorum ömrünün gül çağına.

İlâcı olsanda bu gizli yaramın,
İstemem, bırak kanasın yıllarca.
İnmesin gözlerinden inciler gibi yaşların,
İzi kalmasın yıllar sonra hatıraların.
İlâcı olsanda bu gizli yaramın.

Yollarına kucak kucak gül döksem,
Yıllarımı atsam dağlar başına.
Yorgun yüreğime bir ateş koyup,
Yaşlı gözlerimle baksam gözüne.
Yollarına kucak kucak gül döksem.

Aynalar, riyakâr kandırdı beni,
Ağlayan gözümü güleç gösterdi.
Ak düşen saçlarıma her sabah,
Akşamdan bir tutam siyah kondurdu.
Aynalar riyakâr, kandırdı beni.

Renkler yüreğimde renksiz oldular.
Ruhuma simsiyah perdeler indi.
Rüyalar hazandan kışa girerken,
Rüzgârlar halimi gördü, sevindi.
Renkler, yüreğimde renksiz oldular.

Azdıkça ağlarım sevda yarası,
Aklımı hep sana taktım, sır gibi.
Ayrılık, aşıkâr olsada gülüm.
Al yazmanı yıllar önce takda gel.
Azdıkça ağlarım sevda yarası.