Ayrılık Anı Şiiri - Galip Karabatak

Kopar sanırsın en acı kıyameti
Ellerin titrer, gözlerin sanki kanar
Duymazsın hiçbir feryadı, hiçbir sesi
Yalnız onunkidir, kulağında çınlar...
Kayarken eli elinden hafifce
İşte en zor anıdır o ömrünün
Ve gözleri, bir an gözlerine değince
Yıllara döner sanki o ayrılık günün...
Artık dikenidir sana kalan geriye
Ve sevgili kendi yoluna düşmüştür çoktan
Sorsanda sen kendine hep neden diye
Sen değilsin, aşktır varolan yoktan...
Şimdi o, ismini yazarken buğusuna otobüs camının
Sana gözyaşı düşer bu ayrılıktan payına
Ayrılık böyle üştmezdi içimi, acımazdı canım
Kan revan içinde yanmasaydım eğer sana...
Yazıkki olması gereken budur sevgili
Şimdi ağlıyorum diye çok görme bana
Hangi bulut bir damlaya dönmemiştir
Ve hangi ayrılık çaresiz gözyaşına...