Ayrılıklar acıdır Şiiri - Derya Avşar

Ayrılık Acısı

Payımıza düşünce ayrılıklar,
Karanlığa bürünür yaşamın kapıları...
Yalnızlığın kollarına sarılır,
gecenin zifiri sağır edici sessizliği...
Özlemler çoğalıp, hatıralar canlanınca,
mehtabın gözlerinde ayışığı büyür.
Büyülü gecenin bakışlarında,
esrarengiz bir düş uğultusu çoğalır.
Geri gelmiyor terkedip gidenler.
Gidenlerde özlem acısı,
bıçak sırtı gibi saplanır yürek ortağına.
Dayanmaz hiç kimse ayrılık acısına.
Üşüyor özlem duyulan hatıralar.
Çisil çisil yağmur misali,
duygular sel olup akıyor düşlerde...
Payımıza düşünce ayrılıklar,
tılsımını kaybeder yaşamın güzelliği...
Hep bir hazan, bir hüzün olur kalp hüzmesinde.
Ansızın sızlar ciğerin, yanar yüreğin,
yaşanılan bütün güzel an'larda.
Herşey tastamam olsa da hayatta,
bir parça eksik kalınır dünyada.
Ana-baba/eş-kardeş/körpe yavru...
Hâlâ-amca/dayı-teyze/konu-komşu,
kaybedilen kim olursa olsun,
acısı hiç dinmiyor, dinmiyor bir ömür boyu...