AYRILIK ACISI
Mum ışığında soğuk
ve karanlık bir gecede,
üç arkadaş yanlızlık
hüzün ve ben
yine bir aradayız.
Dışarıda rüzgar ıslık çalıyor.
Gözlerimi kapatıyorum
ve kahretsin yine
sen geliyorsun aklıma.
Hayalin duruyor karşımda
sana dokunmak isterken
amansız kayboluyorsun.
Ellerimi geriye çekerken
sessizce hoşçakal diyorum.
Ne oluyor bana böyle ?
Çıldırmak üzereyim
Allahım ne olur aklımı sen koru.
✎✎✎AYRILIK ACISI✎✎✎
Bu Aşkı tek kalbte
taşıması çok zor.
Dil tutuluyor,
gözyaşları konuşuyor.
Benim Kalbime kan olup
damarlarıma hayat veren...
Şimdi sanki bir şırıngayla
yaşam hevesimi
ruhumdan söküp alıyor.
✎✎✎@Topsecret✎✎✎
Sende özleme be yüreğim.
Ne diye acı çekmek istersin.
O gitti artık.
Unut, unut vazgeç desede aklım...
Vazgeçemiyorum.
Olmuyor, olmuyor işte.
✎✎✎AYRILIK ACISI✎✎✎
Sende unut be gönlüm.
Ne diye üzülüp duruyorsun.
O hiç tatlı canını üzüyormu
desede aklım...
Üzüyorum işte ben hep kendimi üzüyorum.
Yazıklar olsun bana ruhumu esir etmisim
beni sevmeyen hayırsıza...
beni sevmeyen vefasıza.☹☹
Kayıt Tarihi : 19.10.2017 20:32:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ayse Yılmaz 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/10/19/ayrilik-acisi-81.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!