Sensiz geçen bir ömür
Karanlık bir gece imiş,
Karanlık,simsiyah
Kapalı bir kutu gibi...
Geldin girdin hayatıma
Bir kapı bile çalmadan
Sinir sitres bırakmadın,
Öfkeden eser kalmadı
Sonra hoşçakal bile demeden
Geldiğin gibi gittin geri
Sessiz,usul.
Mecbur bıraktın beni sensizliğe...
Senden geriye kalan
Bir kaç parça eşya
Acı tatlı hatıralar
Bir kaç ta fotoğraf...
Çalışıyorum seni unutmaya
Deniyorum..
Hatta,günden güne unutuyorum
Unutmam lazım diyorum
Sonra vazgeçiyorum
Beceremiyorum,unutamıyorum seni
Büyülenmiş gibiyim sanki,
Çıkaramıyorum seni zihnimden
Her dakika,her saniye
Seni düşünüyorum..
Çaresi olmayan bir hastalık gibi
Yavaş yavaş eriyorum,
Ölüme yaklaşıyorum,
Sonra sen geliyorsun aklıma
O güzel hatıralarımız
Bir umut yeşeriyor içimde
Geleceğine inanıyorum
Birazda olsa iyileşiyorum.
Yavaş yavaş unutuyorum seni
Adını ağzıma almıyorum,
Ama resimlerinide atamıyorum,
Baktıkça ağlıyorum,ama unutuyorum...
Kayıt Tarihi : 25.4.2014 17:38:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!