Ayrılık Acısı Şiiri - Nevzat Dağlı

Özlemin, gözümde kanlı gözyaşı,
Süzülür sessizce iner acıtır.
Yüreğim üstünde değirmen taşı,
Öğütür canımı, döner acıtır.

Haber yoksa, uzamışsa aralar,
Mektup sözü yüreğimi paralar.
Ayrılığın beni nasıl yaralar,
Saplanır beynime kanar acıtır.

Gündüz geçmek bilmez sabrımı alır,
Ruhum da, tenim de hep yalnız kalır.
Gece ağır ağır üstüme gelir,
Çöker yüreğime biner acıtır.

Ayrılık canıma ok sokuş gibi,
Çaresizlik önde bir yokuş gibi.
İhtimaller sürülerce kuş gibi,
Her biri beynime konar acıtır.

Haklıyım ayrılık acıtır derken,
Ankara uzakta gidilmez erken.
Karaman’dan sana böyle yazarken,
Hasretin kağıda siner acıtır.

Nevzat her an seni yanında arar,
Resminle bakışır hayaller kurar.
Dost bakışlarından tüm kıvılcımlar,
Sıçrar gözlerine yanar acıtır.

Halk Ozanı Karamanlı Nevzat