Yoktur, bu dermansız derdimizin ilâcı
Çok dolandım cihanı, yok bunun ilâcı
Siz bari, beyhude dolanmayın yok ilâcı
Ancak, bizzat tadılırsa, anlaşılır bu acı
Her kul, eninde sonunda tadar bu acıyı
Kimi çok erken, kimi geç tadar bu acıyı
Şair, çok erken tadanlardandır bu acıyı
Kim bizzat yaşarsa, o an anlar bu acıyı
Nasıl ki yenilen baharat acıları, çeşit çeşittir
Hayattaki acılar da aynen öyle çeşit çeşittir
Kimi anne, kimi baba, kimi eş, kimi dost acısı
Ama bunlardan en acısı da O’nun ayrılık acısı
12.05.2002-15.50
Bayram TuncaKayıt Tarihi : 15.5.2002 10:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!