Refah TORLAK / RETOR - 1950
“ AYRILIK ACISI “
Susuz kalsam çöller de, kızgın kumun üstünde
Yakan güneş altında, hiç bu kadar yanmazdım
Takatim kesilse de, Okyanus göbeğinde
Beklesem çaresizce, inan dokunmaz yine
Zindanlara kapansam, zifiri karanlığa
Hasret kalsam ışığa, aylarca ve yıllarca
Ağlasam yana, yana, dert anlatsam zindana
Bu kadar karamsar da, olmazdım inan bana
Yatsam ölüm döşeğine, son nefesimde bile
Bu kadar aciz, halsiz, kalmazdım inan yine
Bir ayrılık acısı düştü ki ta içime...
Acıların en beteri, imkân yok tarifime
Kalemimle yazmama, dilimle söylememe
#retor
#AyrılıkAcısı
Refah Torlak
Kayıt Tarihi : 23.10.2007 17:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!