Ayrılık acısı,kalpsiz yaşamak önce
Kalpsiz yaşanırmı hiç? yaşayan ölüdür bence
Sevdiklerinden ayrılmak ne zormuş meğer
İnsanın bunlara ayrıldıktan sonra aklı erer
Bu acı günden güne işleyen bir od
Yakıyor sonraları çektiriyor pek çok
Gizli yaşlarla ıstırap gölüne döner kalbim
Ufak bir hatırlayışla bu göl boşalır bir gün
Kalbim onları hatırladıkça ezilir hergün
Bilmemki bu acı dinecekmi bir gün?
Bu ayrılık zehirini azaltan iksir
Tekrar kavuşma ümidi ediyor tesir...
Bu acı zehiri içmemek için
Ayrılmamalı insan o yardan bir sebeb için...
Kayıt Tarihi : 22.12.2006 01:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Perihan Karakaşlı](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/12/22/ayrilik-acisi-26.jpg)
Ayrılmamalı insan o yardan bir sebeb için...
Keşke olabileydi. Genellikle zamansız ayrılıklar yakar yüreği. Hem de sebepten daha çok saygının olup olmadığıyla ilintilidir ayrılıklar. Belki sebep çok küçütür ama, saygının bittiği yerde hangi sevgiden söz edilir.
Güzel anlatımınızı tebrik ediyorum.
Selam ve saygılarımla.
TÜM YORUMLAR (2)