Ayrılığın zehir olur acısı,
Dinmek bilmez ağrısı ve sancısı.
Sanki bize alnımızın yazısı
Sevdiğime pişman ettin ayrılık?
Mutluluğu sen bizlere çok gördün.
Başımıza bin bir türlü dert ördün.
Hiç bitmedin ömür boyu sen sürdün
Sevdiğime pişman ettin ayrılık?
Anasını kuzusundan ayırdın,
Dostu üzdün düşmanımı kayırdın
Benim sevdiğimi herkese duyurdun
Sevdiğime pişman ettin ayrılık?
Sevenleri ayırırsın eşinden
Kimini de bıktırırsın işinden
Kaçsam gelir yakalarsın peşimden
Sevdiğime pişman ettin ayrılık?
Sen olmasan dünya güzel olurdu
Kimse terk etmezdi vatanı yurdu.
Arayan da sevdasını bulurdu
Sevdiğime pişman ettin ayrılık?
Gücüm yetse hemen seni boğarım
Dünya yetmez uzaydan da kovarım.
Neye el attıysam kaldı hep yarım
Sevdiğime pişman ettin ayrılık?
Kayıt Tarihi : 26.9.2006 03:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!