Yavaş yavaş ölmektir erimek
Önce öldüğünü sanırsın erirken,
Sonra yaşadığını fark edersin ölürken.
Bir örümcek gibi acı çekersin, ezilirken
Sarılacak bir dost ararsın,
Bulamazsın...
Kaybetmişindir dostunun aşkını,
Ve, en sonunda bir mektup,
Bitirir her şeyi.
Sevgilinin en son sözüdür
'elveda'
Bu sözdür beni eriten
Yavaş yavaş öldüren.
Peki dediğin gibi aşkım;
Elveda dünyaya.
Kayıt Tarihi : 1.5.2006 12:37:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!