sararmış topraga dönünce özün
kararmış dünyaya kalınca gözün
yaşanmış mazide düşünce hüzün
gönlüne hicranı çalar ayrılık
dizsen ipe umutları taşırsan
gitsen engin sularda çaglasan
mecnun olup bir mutluluk arasan
kör çeşmeye muhtaç eder ayrılık
katınca hasret rüzgarı önüne
atınca kıymet bilmezin iline
salınca canı çaresiz derdine
yanlız kalmışı aglatır ayrılık
hasretle özdeşip vurunca tele
özlemle kavrulup varınca sere
hüzünle karışıp bitince sene
aglatıp sineni deler ayrılık
Kayıt Tarihi : 11.7.2011 03:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)