Ayrılık Şiiri - Şaban Yıldırım Taşkent

Henüz çocuk yaşta düştüm gurbet ellere
Yaşamaktan çok acıları öğrendim
Diyar diyar sürüdü kaderim beni
Kalabalıklar içinde yalnızlığı öğrendim

Hangiyana bakınsam herkez yabancı
Öten kuşlar açan güller sanki yalancı
Herkes gülüb oynarken içimde sancı
Genç yaşımda ayrılığın acısını öğrendim

Bakmayın herşeye güler geçerim
Ben gülerken de kan ağlar bu yüreğim
Birgün olur biter elbet bütün hasretim
Çaresizlik içinde sabredmeyi öğrendim

Yanar sobam buzgibi duman anlamsız
Ayrı geçen beyhude zaman anlamsız
İstediğim yöne gitmiyor hayat tirenim
Beyhude ömür tüketmeyi öğrendim