Ayrılık Şiiri - Şah İsmail Ateş

Seyha oldum düştüm gurbet ellere
Bağlandı yolum kar yağdı gönlüme
Ne haller geldi sağ olan bu başa
Ölüm haktır şu ayrılık olmasa

Şu aşkın alevi gitmiyor serde
Ah ettikçe kan yaş gelir gözümde
Ayrılık koru düşmüş kalbime
Ateşten ateşe atar ayrılık

Beni terk eylese edalı cismin
Aşıklar sadık dost kavuşur bir gün
Seni andıkça özlem dolar sözler
Gurbette ayrılık damlar geceye

Şahım derki terk ederim bu yeri
Sensiz geçen yıllar emdi kanımı
Artık burda açsa gül ötse bülbül
Ayrılık badesi kar etti cana

Not:Halk şiiri tadında yazılmış bir hece şiiridir.