Ayrılık Şiiri - Ozan Oğuz

Bir ince çizgiydi
Asla geçmemeliydim
Umut yok gibiydi
Bir boşluktu karanlıktı
Her şey besbelliydi

Yine de ufakta olsa
Bir umut kendimi
Ateşe atmama yetti
Bir gülüş ışığım oldu
İçten bir bakış
İçimi deldi, eritti

Bir ince çizgiydi
Yaşamın bittiği yerdi
Ve de yeniden başladığı
Kaçınılmaz bir son olmaktan
Son anda kurtulmuş
Yeni bir başlangıç

Bir ince çizgi ayrılık
Alınlarımızda çizilmiş
Silinemeyen, karalanamayan
Karanlık, yırtıp atılamayan
Bir boşluk içimizde dolduralamayan
Bir sessizlik haykırışlarla boğulamayan

Duvarlarda kalan
Öteye geçemeyen
Bir bağırış…

Güneşi göremezsin
gözlerin yaşlıyken
Bir daha sevemezsin
O çizgiden geçmeden

Sen benden vazgeçmeden
Sanma ki o çizgiden geçemeyeceğim
Sanma ki hiç gelmeyecek ayrılık...