Ayrılık Şiiri - İsa Ünal

AYRILIK
Mehtaba boyanmış ay rengi gecelerde pembe Hayallar kurardık,
Çoban yıldızından başlar yıldızları sayardık,
Karanlığa sıktığımız kurşun gibiydiler;
Kayan yıldızlar keyif katardı demli çayın şekerine
Dilek tutardık.
Oysa ne savaşlar çıkardı milyonlarca kalpte,
Biz Harp öncesi sessizliğin içindeyken,
Bir kar, bir fırtına,
Birden kaybolup gitti koca bir şehir,
Yavaş yavaş beyaza büründü dallar
Ağlar gökyüzü,
Pembeler toz rengi, beyazlar gri;
Bavullar toplanmaya hazır,
Bir yerlere gidiş var belli,
Yıllar yılı beklediğim özgürlük
Ellerime vurulan pranga şimdi,
Bir ellerin bir gözlerinin ışığı
Birde nefesim eksik boğazımda,
Tamda yanı başıma gelmişken mutluluk,
Feleğin kalemi siyaha döndü,
Büyük harflerle yazdığı AYRILIK,
Şimdi gitmem gerekiyor yeniden,
Giderken yanıma aldığım sana dair küçük bir arılık…

04,09,2008