Ayrılık Şiiri - Ahmet Çetin

Güneş gözlerinde bir sır perdesi,
Buğusunda damıtır hüznün gözyaşlarını,
Dalıp dalıp gidersin,
Bir yanın özlem Bir yanın ayrılık alazıdır...

Sesinin tınısına hüznün şavkı vuruyor,
Gölgler kaplamış, güneş gözlerini,
Bakışlarındaki sessizlik, amansız bir çığlık
Yankılanır dipsiz kuyularda...

Biliyorum gideceksin,
Bu kentte virane yoldaşlar, bırakıp gideceksin,
Terk edişlerin,
Yeniden dönüşler olacak...

Derin bir rüyadan bakacaksın bu kentte,
Her sonbaharda,
Hazan hüzne vuracak saçlarını...

Ve her baharda,
Kır çiçekleri örtecek,
Karacadağı, Dicleyi...

Her bahar yeniden doğuştur...
Ve her baharda,
Sende yeniden doğacaksın,
Yüreğimdeki topraklarda...