Ayrılık Şiiri - Nuh Comba

Ruhum firkatiyle hüznüne erip
Kurumuş dal gibi kırar ayrılık
Sararıp dökülmüş gazele serip
Beni büklüm, büklüm dürer ayrılık

Bir zaman gönülde meltemler eser
Gül hazana erer bülbüller susar
Vuslat hayal olur her şeye küser
Şimdi ümitleri kırar ayrılık

Seherin şavkında gönül açılır
Rahmet melekleri arza saçılır
İblis yedi büklüm olur küçülür
Şakirdin yolunda sürer ayrılık

Zikir perdesinde hakkın perisi
Hakikate uzak bundan gerisi
Mürşit ve müridin hep hilelisi
Riya halkasından ürer ayrılık

Açılmış kapılar bir, bir kapanır
Kalbin ortasından çekilir sınır
An be an, ah çeker tükenir ömür
Makber kucağına sarar ayrılık

Amel defteriniz dolduğu zaman
Ruhu bedeninden aldığı zaman
Ecel başa gelip öldüğün zaman
Toprağın harcına karar ayrılık

Metfen, sade seni alır içine
Meleklerin gelir başlar biçime
Amel defterini sarar göçüne
Ebedi âlemde yorar ayrılık

Nuh comba