Ayrılık Şiiri - Faruk Özmen

Herşeyin bittiği noktada gelir
ayrılıklar
Duygular,duruşlar tükenir gider
Sokak lambaları gibi solgun,
karlar altında taşların soğukluğunu yaşar
yüreğin.
Ayrılık,
yarı ölümdür be gülüm,
yaşayamazsın

Ömür boyu bu sehpada kalmayacak bu yürek
bir ayrılık,bin yarı ölüm
ne sesin duyulur,ne yar diyenin
üç-beş arşın karatoprak
üç-beş arşın sır
güller yukarda kalır,
sevda yukarda
erişemez koklayamazsın,bi daha
ayrılık,
yarı ölümdür be gülüm
yaşayamazsın.

tutki..ayrılmışız
yanında değilim.
nefesin nefesime uzak bir iklim.
tutki......
sen leyla,ben mecnun
hayatın baharında sen bana muhtaç,
ben sana hasret
ne güller eski rengini korur,bildiğin gibi
ne sen zevk alırsın hayattan,
dün gibi

ayrılık,
yarı ölümdür be gülüm
yaşayamazsın.
bana ölüm,
bana ayrılık deme,
ölüm,yokoluşun kapısıdır,bil