Ayrılık Şiiri - Ali İhsan Soyaslan

Adını bilmediğim karanlıklara
Bir ışık misali aktın da gittin
Ufuklara sis çökmüş,ruhumda yara
Ayrılık ateşine yaktın da gittin

Geçerken nmevsimler böyle sıra sıra
Doğrulup bakardım uzaklara ara sıra
Bu aşk yüreğimden taştı birkaç asıra
Çözülmez kelepçeyi taktın da gittin

Gece vakti denizde yatan kayıklar
Zifiri karanlıktan nuru ayıklar
Ruhum sensiz ölüyor adını sayıklar
Beni karanlık sulara attın da gittin

Şimdi sonsuza doğru uzayıp giden
Yokluğun mu başlayacak yoksa yeniden
Bülbüller bir ömür gülmezmiş,neden?
Bir kuş gibi kafesten çıktın da gittin

Sahilden gelen ışıklar kırılır denizde
Nazlı mehtap dalgalara sarılır denizde
Mutluluğu kim aldı ki acı hep bizde?
Dünyayı başıma yıktın da gittin

Yıldızlar oynaşır bizden bihaber
Biz ise ağlaşırız denizle beraber
Ay geceye gülümser bizdeyse keder
Sen beni bu halde bıraktın da gittin

Bir yıldırımdın sen düştün bir anda
Aklım bir yana düştü gönlüm bir yanda
Bu uzayan gecede,kıvrılan zamanda
Tabutuma son çiviyi çaktın da gittin