1950- ve hala yaşıyorum ne tesadüf değil mi?
Ne çirkin sözcük şu ayrılık
Kara bir korku gibi konuyor,
Özümsenen güzelliklere
Koyu karanlıklarla özdeş,
Çirkinlikler abidesi
Yaz sıcağını öven,
Gece böceklerini kovuyor yaşamdan.
Kırpışan gözlere vuruyor pençesini
Kara öfkesine doyuruyor hamuru,
türkülerin hamuru
Ne yaman çelişki,
Ne çirkin sözcük şu ayrılık
Kara bir korku gibi konuyor
Şehvetten kuduran bedenlere.
Kayıt Tarihi : 25.9.2007 22:16:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Halil Gülez](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/09/25/ayrilik-680.jpg)
Ne çirkin sözcük şu ayrılık
Kara bir korku gibi konuyor
Şehvetten kuduran bedenlere.
GÜZEL DİZELERDİ.KUTLARIM .YÜREĞİNİZİ,EMEĞİNİZİ;
TÜM YORUMLAR (1)