kenetlendiğinde ellerim, O mağrur ellerine
yıldızlar sarmıştı, yüreğimdeki yarelerimi
gözlerindi yıldızlar, yarelerimse çelişkiler
öksüzlüğümdeki sensizliğin.
gecenin sinsi sessizliğinde, kenetlendiğinde yüreğim, ceylan gözlerine
hatırlarmısın çiçeğim, bir şey mırıldanmıştı dudaklarım
ellerim ellerinde öylece donsam, ölsem diyordu ya hani




bu da idare eder
çok güzel bir şiir yüreğindeki duygu kalebindeki mürekkep hiç bitmesin
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta