Ayrılık Şiiri - Mehmet Karadut

Mevsimsiz kar yağar üzerine
Mutlu olmayı hayal edersin
Yalan bir sevda kanatır yüreğini
Zaman tarumar olur
Mutluluk gözyaşların
Yüreğinde sevdan koca bir hiç
Sen yavaş yavaş ölmektesin
Buna ayrılık derler
Islaktır yollar şimdi
Umutsuzluk yalnızlık hasret çökmüş
Ağustos sıcağında yürüdüğün asfalt
Gözyaşınla yaşlanmış şimdi
Her doğan güneşi görüp
Yaşıyor sanıyorsun kendini
Nefes alıp boğulmaktasın
Sen yavaş yavaş ölmektesin
Buna ayrılık derler
Gözlerin buğulu birazda nemli
Paramparça kayıp uykuların var
Sancıların var yüreğinde
Acılara gebe olan duygularının doğum sancıları
Daha çekecek çok elemin var
Özlemin var hasretin var
Daha dün doğdun bugün ölmektesin
Buna ayrılık derler
Ya sen ne dersin