Ayrılıkların puslu anılarında
Kavrulur yalnızlık
Ve hasret ve hüzün.
Göz yaşları düşer
Umudun oyalı mendiline
Kızıl bir gün batımı sakinliğinde
Kapanır perdeleri hazin akşamların.
Mumu sönmüş bir şamdan gibidir ayrılık
Bir nefesle kaybedilen bir alev
Bekleyişlerin yorgun yüzünde gurbet
Uzanabildiğin kadar yakın
Dokunamadığın kadar uzak gurbet.
Dokundukça geceyle gündüz savaşır
Ve umudun oyalı mendiline
Yüreğinden bir damla kan bulaşır.
Kayıt Tarihi : 30.5.2007 12:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehtap Keklik](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/05/30/ayrilik-616.jpg)
TÜM YORUMLAR (9)