Ah yine ayrılık yine ayrılık
Yine ayrılığın mevsimi geldi
Zaten yüreğim köz köz olmuştu
Birde ayrılığın kurşunu deldi
Her mevsim bu zamanlar
Hep tazelenir bu anılar
Hep terkederde gider o canlar
Yine kader beni yerlere serdi
Yüzüme güler diye feleğe kanıp
Benimde bahtım değişti sanıp
Her gül yüze söze aldanıp
Nimeti işte bu yaşa geldi
Geçermi geceler böyle uykusuz
Çöllerde kalmışım yanmışım susuz
Yüreğim umutlu gönlümse arsız
Nimeti nereden nereye geldi
Kayıt Tarihi : 6.5.2007 21:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!