Ayrılık Şiiri - Seyit İyidoğan

Hak dileyip, ayrılğı buyurdu
Elesti de cümlemize duyurdu
Ne hasretlik, ne de Vuslat olurdu
Olmasa ayrılık, olmasa idi.

Ne Adem olur du, ne Havva olur
Ne de kimse Vatan’ ından kovulur
Kim isteyerek Dünya’ ya gelir
Olmasa ayrılık, olmasa idi.

Ne yollar olurdu, ne de bir yolcu
Ne kervan olurdu, ne de bir hancı
Ne gurbet olurdu, ne de yabancı
Olmasa ayrılık, olmasa idi.

Ne ateş olurdu, ne kül olurdu
Ne Bülbül olurdu, ne gül olurdu
Ne aşık olurdu, ne dil olurdu
Olmasa ayrılık, olmasa idi.

Sevdiğini gurbet el’ e yollayan
Ağlayarak gar da mendil sallayan
Ucu yanık mektup, yazıp yollayan
Olmazdı ayrılık, olmasa idi.

Kara Tren acı, acı ötmezdi
Kimsecikler gurbet El’e gitmezdi
Seven, sevdiğinden ayrı yatmazdı
Olmasa ayrılık, olmasa idi.

Ne şair olurdu, ne şarkı sözü
Ne kimse eline alırdı sazı
Telli Turnaların dertli avazı
Olmazdı ayrılık, olmasa idi.

Ne sabır, ne Rıza, olmazdı mihnet
Ne Adem, ne Şeytan, olmaz ihanet
Ne Ali olurdu, ne de MUHAMMED
Olmasa ayrılık, olmasa idi.

Kuşlar kanat çırpıp havalanmazdı
Pervaneler dahi şem’ a dönmezdi
Bu alemde dinamizim olmazdı
Olmasa ayrılık, olmasa idi.

Çekilmezdi Asli Vatan hasreti
Çekilmezdi Sufli Vatan mihneti
Çözülmezdi Var’ ın sırrı, hikmeti
Olmasa ayrılık, olmasa idi.

Ne Nebi, ne Veli, ne Mürşid olur
Ne Kur’ an, ne Furkan, ne İrşad olur
Ne ikilik olur, ne Birlik olur
Olmasa ayrılık, olmasa idi.

Her Muhabbet bir ayrılık yarattı
Önce ayrılığı HAK kendi tattı
Muhabbetten, MUHAMMED’ i yarattı
Olmazdı ayrılık, olmasa idi.

Ayrılık olmasa, ölüm olmazdı
Adalet olmazdı, zulüm olmazdı
Kul Seyidin derdi, gamı olmazdı
Olmasa ayrılık, olmasa idi.