dinleye dinleye karanlığı
yüzgöz oldum.
sığınarak geceye çaresiz kaldım.
ayrılık kendini dinlemekmiş meğer.
konuşmak anılarla,
türkü çağırmak korkulara,
yitmek bilinmeyende
anlamakmış ayrılığı meğer.
şiirlerden çıkarıp yüklendiğimde,
farkına varamadığım ağırlık
gecenin siyahında taşınmaz olup
dinleye dinleye yalnızlığı
ben ayrılık olmuşum meğer!
ayrılık da aradığım.
Kayıt Tarihi : 14.7.2008 21:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!