Ayrılık Şiiri - Aziz Kılıç

Bu gün her şey benden ayrıldı,
Bütün uzuvlarım dağıldı, ayrıldı benden.
Artık zaman benden ayrı,
Mekan benden ayrı,
En çekilmez ızdırap,
Sen benden ayrı,
Katlanılması zor değil,
Katlanılmaz bir şeydir,
Ayrılık.
Ayrılık özlemdir ötelere,
Ötelere hasrettir ayrılık,
Sonsuzluğa hasret, sonsuzluğa özlem.
Yanımdasın, her şeyinle yanımda
Gözbebeklerinde, ağarmaya başlayan saçlarımın aksi
Yine de hasretim sana.
Her şey zıddıyla kaim,
Kavuşmak kardeşidir ayrılığın,
Kavuşmak sana, dayanılmaz ayrılıktır bana,
Daha dün yanımda gözlerin buğulu,
Yeşil yaprak üzerindeki çiğ.
Şimdi fersah fersah uzakta,
Aşılmaz yüce dağlar ardında.
Aradığım kayıp şehirim, Atlantis’in,
Dipsiz denizlerin altında,
Bulurum umuduyla dalmalıyım,
Konyaaltı plajına,
İşte asıl korktuğum bu, seni bulmak,
Hayır seni bulmamalıyım,
Artık ayrılığa takatim yok,
Bu zamanlı, mekanlı, ayrılıklı yerde,
Seni bulmamalıyım.
Zamansız, mekansız, ayrılıksız bir yer var biliyorum,
Buna inancım tam,
İşte bir daha ayrılmamak,sonsuza dek yaşamak,
İsterim, orada bulmayı seni.
30.9.2002-Gaziantep