Ayrılık Şiiri - Türker Kozan

Karanlıkta sallanan bir fener
Taş kaldırımlarda ayak sesleri
Gittikçe uzaklaşan sesler ve ışık
Ne bu? Ölüm mü sevdam mı?

Dönüp duruyoruz pervane misali
Ne kadar yaklaşırsan, o kadar uzak.
Ulaşamadan düşmek veya yanmak,
Benim içim yanıyor zaten!

Kimsesizlerin duası gibi bir sızı
Çöküyor içime ağır ağır ayrılık.
Artık benimsin, avcumda bir çivi
Atsam da, tutsam da hep batan.