Ayrılık Şiiri - Ercan Koçak

Düşüncelerimin son bulduğu, fikirlerimin tükendiği
Dudaklarımın söylemeye sakındığı,
Akıllara hiç gelmediği bir an
Ve mezara gömdüğü bir kelime, ayrılık

Koştum peşinden sürekli, hiç yorulmadan aşkın
Susmaya mahkûm köle gibi
Yeri geldiğinde çabalar sarf eden
Duygularına, gerçekçi sevgilerine yenik düşen biri

Ve Sen gittiğinde, bedenim buz yığınına döndü
O sımsıcak ellerin, dokunursa eğer tenime bir daha
Cam parçacıkları gibi ufalanacaktır
Tenim,bedenim,benliğim