Ayaklarıma batan dikenler
acıtmıyor canımı ayrılık yolunda
senin kokunu getirince müjdeci rüzgar
sana varmanın ödülüdür gül yüzün bana.
Tesbih taşları gibi çekmekteyim günleri
Sabır taşından oysam an ve an senin suretini
Adına şiirler yazsam şarkılar söylesem geceleri
Anlatamaz ayrılığın acısını, senin güzelliğini.
Mevlana nın şems acısı değil benim ki
Şah cihanın tac mahalinden küçük de değil binası
Bu başka bir şey daha önce defalarca yaşandı belki
Adını ben koyamadım yazmadı şairler benim acımı
Ayrılık üzerine o kadar şeyler yazdı ki büyüklerimiz.
Desem ki bize bir kelime kalmadı,
Birbirine benzerdi o zaman aşk acısı..
Şimdi solan gülün feryadı dilimdedir,
Ölüm allahın emri ayrılık olmasaydı…
Kayıt Tarihi : 9.8.2006 20:49:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!