Ayrılık Şiiri - Değer Ulaş Turan

Her nasılsa geçmişin; Aynı öyle yazılıyordu kâğıtlara.
Kırılan kalbimize bir bahane bulmak kolaydır elbet,
Peki yalanlarına,
Aşkıma,
Sana,
Yalnızlığa?

Aynalar mı sakladı gerçekliğini, güzel olanı, sevgini.
Teninin sana verdiği hazları kimler aldı,
Hangi bahane bedenindeki yangını çoğalttı.
Kimler alıp götürdü içindeki masum yüzü.

Suçlama boşuna aynaları, saklı tutar hayatı.
Saklı kalır yalanların,
Yaraların ve içinde ısınan o neşri kalmış umudun.
Kalır elbet yalnızlığa bir paye daha.

Yarınsızlık mı ürkütüyor,
Sakladığın ve sevmediğin
Ve belki de nefret ettiğin gerçekleri.
Ya da ne diyeyim,
Gerçek misali yaşadığın sandığını...

Her genç kız bir ırmak;
Akacak, güzel olana...
Öğretildi, yaşatılmadı fakat...
Bu hayata ve hataya akar hiç durmadan…

Her kuru yaprak bir veda bu mevsime kalan;
Hiç koparılmadı ki...
Düştü, öylece kayıp gitti…
Suskun bir soğuk bu yalnızlığın…

Aralanan ipek bir perde misali;
Yanı başımda korkularım...
Yazmak sessizliktir diye,
Gizlice saklayarak onlardan,
Kaçıyorum…

Sana kaçıyorum
Hep yarınsın diye,
Geçmişi koklayarak kaçtığım gibi...

Özlemekte bir mesele oldu ya;
Artık bin özlemek bir sevmek,
Bir acı ve bin pişmanlık oldu...
Sevmek, özlemek;
Özlemek sevmek...

Kollarını saran o kimsesizliğin,
Bedeninde bir yabancıydı;
Ellerini tuttuğun,
Öpüştüğün bir, hayal...

Kollarını saran,
Bedenini saran,
Sarılmana,
Kollarına,
Ona...

Bir yalnız ormana...
Ağaç,
Dal
Ve rüzgâr...

Ya kaçışan hayallerin,
Masum canlıları...

Sevişmelerin...
Sevmelerin gibi,
Aynen öyle; yazıldığı gibi...
Sahteydi, diyemezsin; kurgular yanıltır gerçeğini...
Gerçek; zaten tiksinip kaçmıştı çoktan.

Şimdi yalnızsın...
Severken, sevişirken.

Bazen bir nasihate inat yaşarsın her şeyi,
Bir bilmediğim o, kaldı...
Öğrendim fakat...

Hasta bir hayatı yaşar gibi,
Sonunu beklediğim.
Bir sonu vardır elbet.
Bu ayrılığın,
Bu kavuşmaların,
Bu yalanların...

İhanetin bir sonu yoktur işte,
Bunu da öğrendim...

Maddeleştirdiğiniz her şeyi;
sevişmeleri…
Ve bedenlerinize uyduramadığınız duyguları,
Bende bıraktınız, gelip alın...

Saklanmak için çok geç,
Kirlenmek için çok erken daha...
Yaşam ya;
İşte, akacak inadına...