Nisanda vuruldum, ona
Orada kaldım sanki hayallerimle
Çok mutlu olmuştum
Seviyordum, hem de gönülden
Aşka aç gönlüm sevdalı
Ben bu diyara mahkum
Kalbim onun için çarpıyor
Günler gidiyor sızı daha çok artıyor
Gün geldi eli elime değdi
Aman Allah’ım ne güzeldi
Kalbim durmuştu sanki
Çok sevdiğimi yeniden anladım
Üç beş güler yüzlü lafla, baktı
Bir tebessüm içeriyordu gülüşü sanki
Ayrıldı gitti, arkasından bakakaldım
Sanki ben gidiyorum elveda…
İlk ve son eli elime değişiydi
Nerden bilirdim böyle olacak
Gülüşü yol, gidişi ayrılık
Bir ümitti benim için o da buradan geçti
Giderken gitme diyemedim
Kal, benim ol diyemedim
Delice sevdiğimi gidince anladım
Gönlüm boş, hayallerim yıkık kalsaydı deseydim
(02.05.2006/Trabzon)
Emrah AkayKayıt Tarihi : 2.5.2006 11:40:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Emrah Akay](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/05/02/ayrilik-386.jpg)
TÜM YORUMLAR (2)