Ayrılık Şiiri - Mustafa Şahin Çumralı

Koptu kızıl kıyamet, ruhumda bir fırtına
Sanki, milyonlarca bir yük bindi sırtıma
Sıçrarım, yırtınırım.. bu yükü atmak için
İnsanoğlu acizmiş... peki bu yükler niçin..?
Acizse insan eğer, bu yük niye yüklenir
O küçücük varlığın kurtulması beklenir
Ama o bir türlü, bu yükleri atamaz
Bu yüklerin tesiriyle geceleri yatamaz
Şükreder ki haline, yatmasa geceleri
Ama gündüz konuşurken, karıştırır heceleri
Sanmayın ki bu yükler, insana tesir etmez
Ömür boyu devam eder, ama birtürlü bitmez
Bu ızdırabın - ayrılık- koymuşlar ki adını
Katlanmayanlar anlamazmış, bunun gerçek tadını
Öyle ya... bir derdi ancak çekenler bilir
Bu yükü yüklenenler çok erken ölebilir
Ama bir nimettir bu, dostundan ayrılması
Bu demek değildir ki, onun hep kahrolması
Dostunu sevecektir, özleyecektir onu
Gelecektir, çok tatlı bir hatırayla sonu
Bu yükleri yüklendi, aciz de olsa bile
İnsanları sevecektir... sevmek kolaydır dile
AYRILIĞIN DERDİYLE, KARIŞSA BİLE LİSAN
TANRIM BAĞIŞLA BENİ... YİNE YÜCEDİR İNSAN...