Bu akşam kalbim yaralı, gözlerim nemli.
Yine sana elveda diyorum kederli kederli.
Bugün yine aynı keder, aynı acı.
Söyle bana İstanbul bu ayrılık kaçıncı?
Bu akşam Eminönü'nden son geçişim.
Ben senin için her şeyden vazgeçmişim.
Sanma ki bir daha dönmeyeceğim.
Bir daha ayrılık olmasın dileğim.
Köprülerinle,trafiğinle,denizinle herşeyinle kabülümsün.
Dünyanın eşi bulunmaz tek gülüsün.
Viyana, Newyork, Paris hepsi boş.
Ey! İstanbul senin için oldum sarhoş.
Söyle bana İstanbul o güzelliğin sırrı ne?
Bırakıp gidemiyor seni, yaşlısı da genci de.
Boğazınla,köprülerinle tarihinle, bir şahesersin.
İnsanlar bu güzelliği nasıl terkedebilsin.
Bizas seni kendi isteğiyle terketmedi.
Ey! sultanların şehri, senin uğruna ne canlar verildi.
Bir gün İstanbul'u terk edeceksiniz deseler.
Ayrılmam senden, kefen de giydirseler
Kayıt Tarihi : 18.4.2006 20:30:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)