ayrılıkların bir sonraki günüyüm ben,
usulca yatağımdan kalkarken kıyamete,
hem suçlu hem masum iki yürek atıyor bedenimde
kızılca kıyamet kopmuş gibi sallanıyor yüreğim.
her defa gözlerimde o buruk, acınası, kimsesiz ifade belirdiğinde
çalınır kulağıma uzakların o dayanılmaz şarkısı,
“hadi gidelim” der yeni bir dünyaya.
şimdi,
sokaktaki ağaçlar ürperiyor rüzgarla bakarken geceye,
sigarımın dumanında uzaklaşıyor gözlerin,
hatıralar bağırıyor, bir nefeslik ömrüm kalmış sanki,
masmaviydi gökyüzü oysa, denizler sonsuz bir hayat demekti
ayrılığın yüzünü görmeden önce.,
hoşçakal sevgilim, her zaman hatırlıyacağım seni,
hoşçakal.
Kayıt Tarihi : 28.3.2006 01:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!