bazen aşklar
kendini ayrılıkta tamamlar
sevgilim...
ay ışığını yitirdiğimiz gecelerden
varamadığımızda sabahlara
içimizdeki ıssızlığı doyuramadan
uyku tutturamadığımızda anılarımıza
birbirimizden sakladığımız o sözcükler
sarmaşık olup dolanır boynumuza
ayrılık acısı sarar tüm benliğimizi
çeker bizi kendi karanlıklarımıza
bir yanda, günlerden gecelerime miras yara
öteki yanda, küllerinden doğan bir anka
dedim ya
bazen aşklar
kendini ayrılıkta tamamlar
sevgilim...
19.10.1995
Aydın ÇevikKayıt Tarihi : 14.12.2005 20:47:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Aydın Çevik](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/12/14/ayrilik-315.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!