Ayrılık 3 Şiiri - Turgay Ata

Nereden baksan ayrılık...
Önce çok sevdiğin anne karnından
Ayrılırsın istemeden.
Merhaba dersin dünyaya, ağlayarak
Bir meme uzanır ağzına sıcak
Gülücükler dağıtırsın etrafına.
Beşikte yatarsın keyif senin,
Hep bahardır sana tipi fırtına…

Gün gelir, alırlar ağzından memeni
Beklemezler yazı, kışı
Yine tadarsın ayrılığı mahzun
Budur hayatın akışı
Kaybettikçe üzülürsün birer birer
Dökersin gözyaşı…

Bir müddet sonra beşik de gider
Yüklenir sırtına ağır yükü acunun
Taşı derler taşı
Fayda etmez artık gözyaşı…

Saçların ağarır dökülür yavaş yavaş
Döküldükçe hüzünlenir yüreğin
Yine kaybeden sen olursun
Ayrıldıkça eşinden dostundan
Kahrolursun…

Diş ağrısı başlar düşman başına
Sökmek istersin 32 sini birden
Hüzün kaplar halbuki döküldükçe
İç çekersin derinden
Ah o inci dişler… Dersin hatırladıkça…
Günler günleri kovalar
Acele acele
Her gün biraz daha yaklaşırsın ecele…

Yine ayrılık kapını çalar
Tutar kolundan ölüm
Ayrılırsın çok sevdiğin dünyandan
Sırası gelen gider.
Ne alım kalır ne zalim
Sefer tamam derler sefer
İşin zordur bu sefer…
Peki nedir kalan baki?
İyiliktir illaki...

2008

Turgay Ata