Hangi tarihte yazıldıysa
İnsanın yazısına ayrılık
Kar etmez hiçbir şey aşık olana..
Hazan mevsimidir artık..
Dilerse yeşersin bütün çiçekler
Tabiat hiç olmadığı kadar güzel görünsün dilerse,
Gönlünce ilişsin cemre,toprağın koynuna
Dünya gürül gürül aksın isterse.
O bitmeyen elveda çığlığı,çınlar kulaklarında,
Adını bile bilmediğin acılar,çırılçıplak karşında;
İşte tam ortasındasındır,hayatın
Kendine bile söylemekten çekindiğin,
Gerçek olan,bütün yalanların.
Kaçamazsın,kurtulamazsın istesen de..
O aşk denilen kancığın,
Yargısız infazında,
Namlusunun nişangâhındasındır,
Titremez eli,
Kirpiği bile kıpırdamaz..
Bir çizgi çekerek gelmişine,geçmişine
Vurur hiç acımadan..
İflah olmaz bir yara açar kalbine..
Her ne kadar inkar etse de yalnızlık
Vuslatına kanarsın umutlarının
Çünkü,adı hasrettir artık.
Hayalini kurduğun bütün masalların..
Ve tek başına..
Ve yalnızsındır..
Bütün dünyayı yakar dersin
Çıksa şu yangın yüreğimden
Kaf dağının ardına bile çağırsa
Ferhat misali,
Yararım dağları orta yerinden..
Bi çare,bir çare ararsın sessizliğin sesinden..
Ama bulamazsın..
Kalbindeki yangın,alın yazındır
O yangın ki,
Kalbini tutuşturandan daha vefalıdır.
Terk etmez sanırsın,bir ömür boyunca..
Yakar,kül eder gönül bahçende ne varsa
Ve zorlaşır ümid etmek,
Kurak bir çölün ortasında,solmaya yüz tutmuş,bir çiçek misali..
Tam ümidi kesmişken hepten
Bir serap belirir ince ince
Dökülür gözlerinden çiselenerekten..
Kanarsın..
Yeşerir birden hayallerin..
Göz yaşlarının yalancı yağmuruna aldanırsın..
Gün olur
Gün olur dursam dersin
Dursam artık ağlamasam
Unutsam bir kaç dakika dahi olsa
Boğazımda düğümlenmeden bir kahkaha patlatsam.
İmkansız olan ne varsa
Bir bir geçer aklından..
Beceremezsin hiçbirini oysa..
Gurur duyup tertemiz kalbine
ve küfrederek cesaretine
Yırtıp atmak istediğin o resim
Kalır ilk gün ki tazeliğinde,ellerinde..
ve gün gelir,günler gider….
ay gelir,yıllar gider….
çekilir bütün acılar yüreğinden.
kimsenin umursamadığı sesini duymuş
ve imdadına yetişmiştir artık zaman.
Alınacak bütün dersleri bir bir almışsındır hayattan.
Kalemi kırılmış ömrünün kalan kısmıyla
Yeniden yazmaya başlarsın kaderini
Hürriyetine kavuşmuş bir mahkum misali..
Zaten farkı yoktur aşkın zindandan.
Biri dört duvar içinde,saklar düşlerini
Diğeri dünya denen bir cehennemde..
Kayıt Tarihi : 4.3.2019 12:59:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!